Najzanimljivije manjinske zajednice Balkana
1. GORANCI
Goranci (što znači „ljudi sa gora“) ili Gorani jesu slovenska zajednica muslimanske vjeroispovesti koji žive u regionu Gora – na tromeđi između Kosova, Albanije i Makedonije. Govore južnoslovenski dijalekat pod nazivom našinski (što jednostavno znači „naš“). Nazivani su Bošnjacima, Bugarima, Makedoncima i Srbima, ali uopšteno mišljenje je da treba da budu smatrani zasebnom manjinskom zajednicom, kao što oni sami sebe smatraju.
Populacija: 60.000
2. POMACI
Pomaci je termin kojim se označavaju slovenski muslimani koji naseljavaju Bugarsku, sjeveroistočnu Grčku, sjeverozapadnu Tursku i Makedoniju. Pomaci se danas najčešće smatraju potomcima Bugara koji su se preobratili u islam tokom vladavine Osmanskog carstva na Balkanu.
Populacija: 1.000.000
3. JANJEVCI
Janjevci se izjašnjavaju kao Hrvati i nastanjuju prostor Kosova. Vjeruje se da ova zajednica potiče od trgovaca koji su emigrirali iz Dubrovačke republike i zapadne Bosne i Hercegovine, a zatim se nastanili na ovom području u XIV vijeku, kada je današnje Kosovo bilo dio srednjovjekovne Srbije. Govore prizrensko-južnomoravskim dijalektom štokavskog narječja.
Populacija: 10.000
4. MIJAKSI
Mijaksi su etnička grupa Makedonaca koji žive u zapadnoj Makedoniji, na području rijeke Radika, u regionu Mijačija. Mijaksi se bave prvenstveno uzgojom životinja, a poznati su po svojoj eklesijatičkoj arhitekturi, rezbarstvu, oslikavanju ikona i drugim bogatim tradicijama, kao i po karakterističnom dijalektu galičnik makedonskog jezika.
Populacija: 30.000 – 60.000
5. PANONSKI RUSINI
Rusini u Panoniji ili jednostavno Rusini, su slovenska nacionalna manjina u Srbiji i Hrvatskoj. Zvanično se smatraju zasebnom nacionalnošću. Takođe se smatra da su dio sjevernih Rusina, koji uglavnom žive u Ukrajini, Slovačkoj, Poljskoj, Rumuniji, Češkoj republici i Mađarskoj. Panonski Rusini smatraju da je njihova verzija rusinskog jezika zasebni jezik.
Populacija: 16.583
6. BOSANSKI POLI
Poli su jedna od sedamnaest konstitucionalno priznatih etničkih manjina u Bosni i Hercegovini. Došli su na ovo područje tokom austrougarske vladavine u Bosni i Hercegovini i naselili se ponajviše na sjeveru države, donoseći nove tehnologije i vješte ratnike. Potomci bosanskih Pola koji su se odselili u Poljsku održali su pojedine tekovine bosanske kulture, kao što su pjesme, recepti i jezik. Dok je 1930. godine populacija bila 30.000, nakon Drugog svjetskog rata ona je iznosila oko 15.000.
Populacija: 1.000
7. ŠOKCI
Šokci su etnička grupa Južnih Slovena koji se izjašnjavaju kao Hrvati. Govore dijalektom staroštokavskog narječja koje gotovo isključivo oni upotrebljavaju i koji je srodan bunjevačkom dijalektu. Žive u Hrvatskoj, Srbiji i Mađarskoj. Za razliku od Bunjevaca, slovenskog naroda katoličke vjeroispovesti sa istog područja, Šokci se izjašnjavaju kao Hrvati a ne kao zasebna grupa, tako da im se ne zna tačan broj.
Populacija: nepoznato
8. BUNJEVCI
Bunjevci su etnička grupa koja živi ponajviše u Bačkoj u Srbiji (Vojvodina) i južnoj Mađarskoj (Bacs-Kiskun, pogotovu u regiji Baja). Smatra se da potiču iz zapadne Hercegovine, odakle su emigrirali u Dalmaciju, pa zatim u Liku i Bačku u XVI i XVII vijeku. Godine 1990. bili su zvanično priznati kao nacionalna manjina u Srbiji. Bunjevci u Bosni i Hercegovini i Srbiji, kao i oni u Hrvatskoj, najčešće se izjašnjavaju kao Hrvati.
Populacija: 18.000
9. TORBEŠI
Torbeši su nacionalna manjina u okviru zajednice makedonskih muslimana. Vijekovima su bili kulturološki izdvajani od većine pravoslavnih krišćana u Makedoniji. Pojedni autori ih smatraju Bošnjacima. Torbeši su poznati po oslikavanju freski, rezbarstvu i mozaicima.
Populacija: 40.000 – 100.000
