Lov na imame: Dodik radi isto što i Vučić koji je hapsio borce Armije RBiH

Dok MUP RS-a istražuje dvojicu imama, Amira ef. Mahića iz Kozarca i Muharema ef. Štulanovića, profesora na Islamskom pedagoškom fakultetu u Bihaću, prvog zbog izrečenog o ideologiji svetosavlja, a drugog jer je RS nazvao genocidnom tvorevinom, Federalni i kantonalni MUP-ovi nijemo šute na negiranje zločina na Markalama koje transparentno posljednjih dana čini lider SNSD-a Milorad Dodik, ali i na sva dosadašnja negiranja genocida u Srebrenici.

U Tužilaštvo Bosne i Hercegovine do sada je upućeno više od 50 prijava zbog negiranja genocida i sve su to uradili ili pojedinci ili udruženja žrtava. Porazno je da su sve prijave odbačene, piše Faktor.

Još poraznije je što do sada nijedna prijava za negiranje genocida i zločina na temelju Inzkovog zakona nije podnesena institucionalno. Šuti SIPA, šuti FMUP, šute kantonalni MUP-ovi.

Šta zapravo radi Milorad Dodik i MUP RS-a u Bihaću, na teritoriji Federacije BiH?

Isto ono što i predsjednik susjedne Srbije Aleksandar Vučić, koji je pravio spiskove, radio na tajnim potjernicama i bh. branitelje čekao na granici i hapsio. Sudilo im se za navodna krivična djela ratnog zločina počinjena u Bosni i Hercegovini.

Kada je ministar sigurnosti BiH Nenad Nešić ispred zgrade Parlamenta BiH podigao tri prsta, što kod Bošnjaka izaziva uznemirenost i očigledna je provokacija na nacionalnoj osnovi, jer su genocid i zločini činjeni upravo pod “tri prsta”, nije reagirao MUP Kantona Sarajevo.

Ali je zato Sejfudin Tokić godinama progonjen i sudilo mu se jer je u Banjoj Luci podigao zastavu Republike Bosne i Hercegovine s ljiljanima, koja je bila državna zastava do 1998. i koja se vihorila u New Yorku od 1992. godine kada je naša država postala nezavisna i međunarodno priznata.

Efendiju Štulanovića iz Bihaća MUP RS-a istražuje zbog izgovorenog na hutbi, a na temelju Zakona o dopuni Krivičnog zakonika RS-a kojim je uveden član 280a.

“Ako je djelo iz stava 1. ovog člana izvršeno na način da se Republika Srpska označi kao agresorska ili genocidna tvorevina ili njeni narodi agresorskim ili genocidnim, učinilac će se kazniti kaznom zatvora od šest mjeseci do pet godina”.

Ovom odredbom direktno se negira pravno naslijeđe Haškog tribunala i njegovo preuzimanje u pravni sistem Bosne i Hercegovine, te bi se trebala preispitati zakonitost i ustavnost ovih dopuna.

Bosna i Hercegovina je država vladavine prava i u obavezi je da poštuje odluke međunarodnih sudova i Haškog tribunala, pogotovo ako se te odluke odnose na nju samu. Osim toga, ovom odredbom KZ RS-a se onemogućava sloboda govora i izražavanja koja je u slučaju imama iz Bihaća još i utemeljena u pravno utvrđenim činjenicama Haškog tribunala.

Ova dopuna KZ RS-a nema ništa zajedničko sa izmjenama i dopunama Krivičnog zakona BiH kojima se uvelo krivično gonjenje za negiranje genocida i zločina. Time je BiH na pravi način ispunila svoje međunarodno pravne obaveze. Dopuna KZ RS-a ima samo jedan cilj, a to je da obesmisli izmjene Krivičnog zakona BiH koje je nametnuo Valentin Inzko, a što se sada i dokazuje u praksi.

Jako opasno je što se stvara narativ, koji se prima i u međunarodnoj zajednici, a to je da je bivši predstavnik Valentin Inzko izmjenama i dopunama Krivičnog zakona BiH dao “poklon” samo Bošnjacima.

Šutnja članica PIC-a je indikativna, te se logično zapitati da li to samo Bošnjacima smeta kada se negira međunarodno pravno naslijeđe u oblasti krivičnog prava. Zar to ne bi trebalo smetati prije svega svim Evropljanima, posebno imajući u vidu da su dva svjetska rata krenula upravo iz Evrope. Zašto Evropskoj uniji ne smeta kada RS donese dopune Krivičnog zakonika RS-a kojim se negira pravno naslijeđe Haškog tribunala i krivično se progone oni koji se pozivaju na njega?