Dah kulture i burne historije u Bihaću
Bihać je tokom svog prerastanja u moderan proevropski grad prošao put satkan od brojnih promjena kulturne, vjerske i političke naravi.
Piše: Fahrudin Vojić
Bihać je jedan od rijetkih gradova u Bosni i Hercegovini, koji je uprkos urbanizaciji sačuvao orginalne zidine koje su činile okosnicu nekadašnje tvrđave Bihać, koja se prvi put spominje 1260. godine u jednoj povelji ugarskog kralja Bele IV.
Iz oskudnih podataka ovog dokumenta, jasno je da se Beli IV 1260. godine obratio toplički opat s molbom da mu pokloni kraljevski posjed “Kralu” i to zato što su tada topuski cisterciti, uz kraljevsku dozvolu, gradili na Otoku sv. Ladislava, kako se nekad zvao Bihać, svoje kuće i toranj za njihovu odbranu. Prema tome, cisterciti su u samome Bihaću počeli, očito nakon tatarske provale, graditi utvrdu i neke zgrade i tada traže kraljevsku pomoć i njegovu zemlju “Kralu” kraljevsku zemlju, koju su do tog vremena uživali kraljevski vitezovi Pridislav i Ludugar.
Opširnije na portlu Al Jazeere:
