Miris somuna u ramazanu širi se sarajevskim mahalama: Tradicija duga nekoliko stoljeća

  Miris tradicionalnog somuna koji se širi sarajevskim mahalama jedan je od glavnih pokazatelja da je nastupio ramazan, sveti mjesec muslimana.

Somun ili kako ga neki nazivaju i lepina je dio tradicionalnog bosanskog iftara.

Iako se u prodaji mogu naći tokom cijele godine, redovi ispred pekara prije iftara, specifični su baš za vrijeme ramazana.

Somunima naročiti miris daju sjemenke ćurekota, kojima se tijesto posipa neposredno prije stavljanja u vrelu peć.

Pekara „Kod Mehe“, smještena u neposrednoj blizini sarajevske Baščaršije, desetljećima gaji tradiciju pravljenja somuna.

Vlasnik pekare Mehmed Poričanin (70), koji je daleke 1969. od amidže Muharemage preuzeo radnju, u razgovoru za Anadolu Agency (AA), priča o počecima pravljenja somuna, porodičnoj tradiciji, ali i današnjem pravljenju somuna.

Tradicija pravljenja somuna u pekari “Kod Mehe” potiče još od njenog osnivanja, 1923. godine.

“Pekaru je otvorio i sagradio moj amidža Muharemaga. Sticajem okolnosti, ja sam cijeli život proveo sa njim, 1969. godine je umro i od tada ja vodim pekaru”, ispričao je Poričanin za AA.

Kako je kazao, ovo je jedna od pekara koja održava tradiciju somuna u Sarajevu.

“Pravljenje somuna je tradicija koja se u mojoj porodici prenosi sa koljena na koljeno. Moj amidža je 1923. godine počeo sa pravljenjem somuna”, podsjetio je Poričanin na prve početke tradicije pravljenja somuna u njegovoj porodici.

Pojašnjava da su se u ono vrijeme somuni pravili uglavnom u ramazanu.

“U novije doba, pojavom ćevabdžija, tradicija pravljenja somuna se proširila, pa se oni prave i mimo ramazana. Sarajevski ćevap je dao i neko obilježje sarajevskom somunu”, priča Poričanin.

Sarajevski somun i ćevap su nešto što možete pojesti samo u Sarajevu.

“Sarajevski somun je specifičan po tome što je teži i veći u odnosu na somune koji se prave u nekim drugim gradovima ili zemljama”, pojašnjava Poričanin.

Somun je specifičan i po tome što se jako brzo peče, otprilike minutu.

“Jedan dobar poznavalac starog Sarajeva mi reče da je sultan Fatih u vrijeme kada je osvajao Bosnu tražio da mu se napravi hljeb koji će brzo biti pečen i koji će se jako brzo ohladiti”, ispričao je Poričanin jednu od priča koje se vežu za nastanak somuna.

“To je početak somuna na ovim prostorima. Tada je pravljen nešto drugačiji somun, kao tanke pogače koje su prihvaćene kao somun”, kazao je Poričanin.

U posljednjih 30-tak godina somun se pravi nešto masovnije, tačnije mimo ramazana i u velikim količinama.

“Ranije se pravio samo za vrijeme ramazana, jer nije bilo dovoljno kupaca”, kazao je Poričanin.

U vrijeme ramazana, najprikladniji hljeb za bosansku sofru je somun. Evropljani somun nazivaju hljeb bez kore.

Anadolija