Kršćansko – islamski konflikt

Krišćani spore muslimane zbog nekoliko kur’anskih izraza i zbog toga su jako kritični spram Knjige i muslimana. Jedno od toga su i riječi KATLUL-KUFFARI – ubijanje nevernika. Najčešća prozivka za muslimane da su žustro nastrojeni spram drugih odnosno termin koji su nametnuli i ustalili ga ISLAMSKI TERORIZAM, proizilazi, vjerujem namjerno kao mekr/smicalica, mućka, zapravo iz pomenutok kratkog konteksta riječi katlul-kuffar.

Zaokuplja me dosta razmišljanje o tome, volio bih da mogu prožeti i poimati odnos riječi, na koga se odnose pomenute, u jedno sam uvjeren, a to je zabrana muslimanima da odpočinju borbu i neprijateljstvo. Uvidio sam dva pomena u Kur’anu slična po značenju a različita po konstrukciji harfova KUFFAR i KAFIR/KAFIRUUN, prevodioci prezentuju KAFIRUUN i KUFFAR kao množine i isto prevode oboje NEVJERNICI, mislim da tu ima i nešto više, jer, čitajući ajete gdje je pomen KUFFAR uviđam da nebi bila rima ni konstrukcija po značenju izgubljena ni da je korištena riječ KAFIRUUN i obratno, zato mislim da u pominjanju KUFFAR gdje je i pomenuto ili KAFIRUUN gdje je pomenuto ima nešto više i različito značenje. Mišljenje je nestabilno osim ako ga Allah učvrsti, pa Ga molim da mi podari ispravno poimanje!

Slične nejasnoće, nemogućnost poimanja, teškog shvatanja, dolaze i uz riječ KATL – ubistvo, ubijanje. Primijetio sam istu riječ u različitim ajetima, u jednom ajetu koji mi je na umu ima nedoslovan prevod فااقتلوا انفسكم ذلكم خير لكم doslovno prevedeno – Pa ubijte se, to vam je bolje. No, ovdje je kontekst suzbijanja duše i njenih poriva koji su grješni, a ne doslovno ubijanje sebe. Zbog ovoga ajeta mi se budi intriga i dugo vremena me zaokuplja pokušaj da i u svakom drugom ajetu gdje je pomen riječi KATL, poimam značenje te riječi u datom bilo kom ajetu.

Na osnovu nekolicine ajeta u suri El-Bekare, smutljivci uzmu od toga ono što im odgovara da bi podrivali Islam, pa uzmu izolovan ajet ili dio وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ  „pa ubijajte ih gdje god ih sretnete“ pa ovim podrijevaju Islam i daju joj epitet religije koja nema samilosti. Ajet prije ovog dijela slovi وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ „I borite se na Allahovom putu protiv onih koji se bore protiv vas, ali vi ne otpočinjite borbu! – Allah, doista, ne voli one koji zapodijevaju kavgu.“ Odmah na samom početku ajeta je dovoljno pojašnjeno, borba protiv onih koji se bore protiv nas, a u nastavku dodatno pojašnjenje i striktna i jakosna zabrana za neprijateljstvo protiv onih koji nisu otpočeli borbu protiv nas (muslimana). Tek potom dolazi dio  ajeta prvi pomenuti وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ وَلَا تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّىٰ يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ ۖ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ ۗ كَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ „I napadajte takve gdje god ih sretnete i progonite ih odande odakle su oni vas prognali. A zlostavljanje je teže od ubijanja! I ne borite se protiv njih kod Časnoga hrama, dok vas oni tu ne napadnu. Ako vas napadnu, onda ih ubijajte! – neka takva bude kazna za nevjernike.“ Interesantno je također zaključiti da smutljivci daju pomen dijelu ajeta „pa ubijajte ih, gdje god ih sretnete“ i uz taj dio ajeta samo stave pomen da se u istom ajetu nalazi i riječ KAFIRIIN – nevjernici, i na taj način kombinuju po svome وَاقْتُلُوا الكافرين حيث ثقفتموهم – i ubijajte nevjernike gdje god da ih sretnete (ovako ne slovi u Kur’anu) ova izvedba i zaključak je onih koji podrivaju i rasplamsavaju mržnju i netrpeljivost spram Islama i muslimana.

Većina kršćana današnjeg svijeta je mišljenja koje je na žalost uzelo golem, nedostižan mah, da ih muslimani bez izuzetka smatraju nevjernicima KUFFAR i KAFIRUUN. Ako bi to i bila činjenica, sa ovim svojim nepopunim (da Allah upotpuni) poimanjem stajem onda kao rijetki koji ne misli i ne prihvata mišljenje većine, jer smatram da je kontradiktorno Kur’anu كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُم ۚ مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ „Vi ste narod najbolji od svih koji se ikada pojavio: tražite da se čine dobra djela, a od nevaljalih odvraćate, i u Allaha vjerujete. A kad bi sljedbenici Knjige ispravno vjerovali, bilo bi bolje za njih; ima ih i pravih vjernika, ali, većinom su nevjernici.“ Krišćani su jedni od ovih koji se u Kur’anu oslovljavaju kao sljedbenici Knjige, i ako Kur’an kaže da ih ima vjernika, ni ja ne želim odstupiti, a vjerniku ne sljeduje ništa drugo do džennet, obećanje Allahovo koje neće biti opovrgnuto niti pronevjereno. Primijetite i kraj ajeta, Korkut je preveo “…ali, većinom su nevjernici.“ mišljenja sam pak da je trebao prevesti „…a, većina ih je grješnici.“ jer riječ FASIQ ne znači nevjernik, nego grješnik. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ „O vjernici, ako vam nekakav (grješnik) nepošten čovjek donese kakvu vijest, dobro je provjerite, da u neznanju nekome zlo ne učinite, pa da se zbog onoga što ste učinili pokajete (da ne zažalite).“ I u ovom ajetu pomen ima FASIQ, Korkut prevodi kao nepošten čovjek, što je opet daleko bliže nego formacija, odnosno prijevod kao nevjernik.

Muslimani, na žalost, nisu svjesni kakvu Knjigu imaju, da žalost bude još veća, mnogi učenjaci Islama nisu toga svjesni وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ …“i objavili smo ti Knjigu u kojoj je objašnjenje svih stvari…“ a ti budi siguran da ni zrno znanja iz Knjige nećeš steći, oism ako tomu ne budeš žudio وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ “…čovjekovo je samo ono čemu žudi…“ U ovom dijelu ajeta se ogleda i pitanje dodirivanja Mushafa, Knjige, tri ajeta koji mnogi tumače i shvataju doslovno إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77) فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ (78) لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ „On je, zaista, Kur’an plemeniti. U Knjizi brižljivo čuvanoj. Dodirnuti ga smiju samo oni koji su čisti.“ Ovo je prijevod Korkuta, pa i ustaljeno mišljenje da Knjigu samo pod abdestom možeš uzeti, a niukom slučaju ako si džunub ili žena u toku mjesečnog pranja. Nema spora da vjernik treba imati brižan odnos naspram Knjige i ukazivati joj počasti na način kako je Korkut preveo, jer vjernik takav stav spram Knjige ima čak i bez prethodnog znanja i poznavanja ovih ajeta. Ipak, suština ovih ajeta odnosi se na znanje iz Kur’ana. Doslovan prijevod trećeg ajeta je „Ne dodiruju ga osim oni čisti.“ A odnosi se na prvi ajet, na Kur’an, a to je Allahov govor, ne knjiga kao materija koja ima korice i listove. Ovakav, doslovan prevod, koriste i engleski prevodioci Kur’ana,  Muhammad Taqi-ud-Din al-Hilali prevodi „Which none can touch but the purified“ – (Knjiga/Kur’an) koga niko ne može dotaći osim pročišćeni. Na osnovu ovog prijevoda može se desiti da zlonamjeran čovjek nečist uzme Kur’an i kaže muslimanima Evo vam, vaš Bog kaže da ga ne može dotaći onaj ko je nečist, ja ga dotičem. Značenje ajeta, najvjerovatnije, dolazi u kontekstu da samo onaj ko je dostojan Allahova govora, koji tome žudi, ima čist nijjet i srce, može dokučiti spoznaju iz plemenitog Allahova govora, Kur’ana. A Allah najbolje zna!

U povratku na samu temu, muslimani bi trebali imati na umu, posebno u svojim istupima spram kršćana, brojne ajete koji upućuju na način ophođenja. وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَأُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَٰهُنَا وَإِلَٰهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ „I ne raspravljajte sa sljedbenicima Knjige osim na najljepši način – izuzetak su oni među njima koji su nepravedni – i recite: ‘Mi vjerujemo u ono što se objavljuje nama i u ono što je objavljeno vama, a naš Bog i vaš Bog – jedan je i Njemu smo mi predani.“ Oni koji su nepravedni među njima, Allah nije ostavio prazan pomen, precizno ih je opisao u ajetu يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ „O vi koji vjerujete, ne uzimajte za prijatelje židove i kršćane, one koji su prijatelji jedni drugima. A ko ih od vas za prijatelje uzme, on je od njih (njihov). Allah zaista ne daje uputu zulumćarima.“ Skoro da i nema potrebe prstom upirati u one koji danas u svijetu čine najveći zulum a deklarišu se kao jevreji i kršćani, oni su svoj pomen našli i u ajetu وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ „Kada im se kaže: ‘Ne remetite red na Zemlji!’ – odgovaraju: “Mi samo red uspostavljamo!” Izuzetno je bitno gore pomenute razlučiti od onih u ajetu  لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا ۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُم مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ  „Ti ćeš, sigurno, naći da su vjernicima najljući neprijatelji jevreji i mnogobošci; i svakako ćeš naći da su vjernicima najbliži prijatelji oni koji govore: “Mi smo kršćani”, zato što među njima ima svećenika i monaha i što se oni ne ohole.“ Oni pomenuti u Kur’anu koji govore Mi smo kršćani, njih ćeš prepoznati po dosljednosti slijeđenja deset zapovijedi: Ja sam Gospod Bog Tvoj; nemoj imati drugih bogova osim mene! Ne pravi sebi idola niti kakva lika; nemoj im se klanjati niti im služiti! Ne uzimaj uzalud imena Gospoda Boga svojega! Sjećaj se dana odmora da ga svetkuješ; šest dana radi i svrši sve svoje poslove, a sedmi dan je odmor tebi i Gospodu Bogu tvojemu! Poštuj oca svoga i majku svoju, da ti dobro bude i da dugo poživiš na zemlji! Ne ubij! Ne čini preljube! Ne kradi! Ne svjedoči lažno na bližnjega svojega! Ne poželi ništa što je tuđe!

Ovo na čemu su oni, uglavnom je Islam, uz određene dopune od čega bih izdvojio svjedočenje i obećanje. Za muslimana je zabranjeno uopćeno lažno svjedočiti, makar mu i na štetu išlo, pa i protiv velikog griješnika, također je muslimanu zabranjeno obećanje pronevjeriti, makar ga dao i nevjerniku ili pod otežanim okolnostima.

Musliman treba biti svjestan na iskušenja koja ga sustižu sa svih strana pa i od strane kršćana  لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ وَإِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ  „Vi ćete sigurno biti iskušavani u imecima vašim, i životima vašim, i slušaćete doista mnoge uvrede od onih kojima je data Knjiga prije vas, a i od mnogobožaca. I ako budete izdržali (osaburili) i Allaha se bojali pa tako trebaju  postupiti oni koji su jakom voljom obdareni.“ Nije li ovo nepobitna Allahova mudrost kojom Allah vodi svoga roba? Ako si napadnut fizički od strane ehlu kitabija, Allah ti dozvoljava borbu, ali ti ne otpočinji kavgu, nije li tako u Kur’anu, Allah ne voli one koji započinju kavgu!? Ne prijateljuj sa onima od njih koji su prijatelji jedni drugima, koji postulate svoje vjere zanemaruju, a znaj da ti mogu biti bliski oni koji kršćani koji vjeru čuvaju i ne ohole se. Doživjet ćeš mnoge ružne uvrede od njih, ali bolje ti je osaburi فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ „Pa to je zaista nešto veliko!“. I sa njima raspravljaj na najljepši način.

Još je ajeta u Knjizi koji vode vjernika u njegovu ophođenju spram drugog ummeta, a ukoliko ih muslimani ne budu usvojili i u praksi primjenjivali, i o njima kazivali, mržnja, netrpeljivost i neprijateljstvo neće zgasnuti, jer mnogo je Janeza Janši koji iz Kur’ana izoluju dio ajeta „pa ubijajte ih gdje god ih sretnete“ a potom izgovore tako teške riječi o časnoj knjizi Kur’anu, a na žalost, malo je onih, لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ „Ne dodiruju ga osim oni čisti“, čistih koji žude da spoznaju Allahove riječi i koji ih predočavaju ljudima u svjetlu ne okaljane istine i mudrosti Allahove.

Za Akos.ba piše Sedin Duranović