Gazi Husrev-begova medresa u Sarajevu obilježava 482 godine postojanja i rada
Sarajevska Gazi Husrev-begova medresa postoji 482 godine i jedina je škola u Bosni i Hercegovini koja kontinuirano radi duže od 470 godina. Osnovana je 26. redžeba 943. hidžretske godine, odnosno 8. januara 1537. godine. Osnivač je Gazi Husrev-beg, unuk sultana Bajezida II, vakif koji je podizao džamije i tekije, imarete i musafirhane, mostove i hanove, hamame, česme i šadrvane, škole i biblioteke, a sva svoja dobra u Bosni, Slavoniji, Dalmaciji i Grčkoj ostavio je za dobrobit naroda.
Medresa će prvotno nositi naziv “Seldžukijja“, a kasnije će u narodu biti poznata kao Kuršumlija (radi krova presvučenog olovnim omotačem). Odlukom Ulema medžlisa i Vakufsko-mearifskog saborskog odbora od 22. decembra 1921. godine, Kuršumlija i Hanikah su ujedinjeni u jednu instituciju koja je nazvana Gazi Husrev-begova medresa.
Zgrada Gazi Husrev-begove medrese osmišljena je kao polivalentan i reprezentativan objekat u kome je centralno mjesto dato prostoru za nastavu (dershana), a nizovima krilnih prostorija namijenjen je rezidencijalni karakter. Odlukom osnivača, Medresa je smještena u samo srce sarajevske čaršije.
Uživajući visoke standarde i marljivo radeći, učenici Gazi Husrev-begove medrese stizali su do uglednih zvanja i visokih položaja. Bivali su kadije, kadiaskeri, šejhu-l-islami, imami, muftije, reisu-l-uleme, profesori, naučnici, akademici, gradonačelnici, diplomate, ministri, državnici….
Uprkos i poteškoćama s kojima se suočavala tokom historije duge skoro pet stoljeća, opstala je do danas i nastavlja biti jedna od najprestižnijih srednjih škola u Bosni i Hercegovini.
Direktor Gazi Husrev-begove medrese Mensur Malkić kazao je kako su ponosni jer Medresa neprestano radi skoro 500 godina. Napomenuo je da je bilo i starijih medresa koje su prestale s radom.
”Ona s pravom nosi jedan epitet ili naziv u našem narodu, ummul medaris – majka svih medresa“, rekao je Malkić. Dodao je da su nakon ove formirane Behram-begova medresa u Tuzli, Elči Ibrahim-pašina medresa u Travniku, Medresa “Osman ef. Redžović” u Visokom, medrese u Mostaru, Cazinu, Novom Pazaru i Zagrebu.
Nastava se izvodi na bosanskom jeziku, po planu i programu koji donosi Rijaset Islamske zajednice u BiH, a odobrava Ministarstvo obrazovanja i nauke Kantona Sarajevo. Svršenici medrese mogu nastaviti školovanje na bilo kojem fakultetu u Bosni i Hercegovini, ali i mnogim fakultetima u inostranstvu, naročito onim u islamskom svijetu. Također, učenici tokom školovanja uče engleski, njemački, latinski, arapski i turski jezik.
Medresu danas pohađa 486 učenika, a jedna od njih je i Belkis Oznur Koylu, čija se majka također školovala u ovoj ustanovi.
“Još od djetinjstva sam razmišljala samo o medresi, ni o jednoj drugoj školi“, kazala je Koylu, učenica četvrtog razreda.
Medresu je upisala iz želje da se pobliže upozna s islamom i po završetku učini majku ponosnom.
Pojasnila je kako je njen otac u Bosnu i Hercegovinu došao tokom rata (1992.-1995.) i da njena porodica sada živi u Zenici. U Sarajevo je došla kada se trebala upisati u Medresu.
Kazala je kako je živjeti u Sarajevu poseban osjećaj, jer doživljavate historiju na nevjerovatan način. Posebno joj se dopada izgled čaršije i kaldrme kojom prolazi svako jutro na putu od internata do škole.
Tarik Mujkić odlučio je slijediti stope roditelja i brata i školovati se u Gazi Husrev-begovoj medresi.
”Moji roditelji su se upoznali u Medresi. Ratna su generacija. Osjećam se veoma ponosno što sam učenik ove medrese, što stičem mnoga znanja od svih profesora iz raznih predmeta“, rekao je Mujkić.
Povodom obilježavanja 482. godine kontinuiranog rada Medrese, danas će u Sarajevu biti održana centralna svečanost, na kojoj je će biti dodijeljena posebna priznanja za afirmaciju te odgojno-obrazovne ustanove.
Akos.ba
