Izdaja elite: Točak tiranije vraća se u Tunis
Opasnost današnjice ogleda se u guranju zemlje u disoluciju i proizvodnji terorizma kako bi se stvorila povoljna klima za interveniranje stranih sila i okončanje revolucije za slobodu.
Piše: Mohammed Haneed
Bez obzira na mirnu površinu, današnja situacija u Tunisu je najozbiljnija još od izbijanja revolucije 17. decembra 2010. godine.
Rezultati posljednjih predsjedničkih izbora otvorili su duboke rane na tuniskoj sceni, i na retoričkom i praktičnom nivou probudili staru bol u strukturi društva i mentalnoj geografiji, što bi moglo dovesti krhko nacionalno jedinstvo do raspada i pucanja.
Požar, koji prijeti psihološkoj dubini Tunisa, zapalio je starac Mustafa Filali Al-Ts’aeeny, kandidat ‘duboke države’, koji je smatrao da će predsjednički izbori još u prvom krugu biti okončani prevarom, kao što su parlamentarni izbori završili sa „krivotvorenim listićima“, iskrivljivanjem svijesti, te kupovinom siromašnih i onih na margini društva uz teško bombardiranje „besramnih lokalnih medija“ u očiglednoj izdaji i tišini saučesništva sa „tiranijskom elitom“ Tunisa.
Ova retorika nepovjerenja i podjele svrstava više od polovine društva u teroriste, što je dio integriranoga plana u skladu sa nedavnim popisom terorističkih organizacija sačinjenim u Zaljevu, čime se želi poslati poruka Americi, kao najvećem protagonisti ovih klasifikacija, pod kupolom medijskog terorizma kojeg je utemeljila.
Svijest o degradaciji
Pa tako, možemo čuti odjeke libijskog puča u ime borbe protiv terorizma, krvavog državnog udara u Egiptu za borbu protiv terorizma i sektaškog masakra režima barel-bombama u svrhu borbe protiv terorizma… važno je terorizirati narod strahotama terorizma.
Treći zastupnik globalnih pljačkaških kompanija optužio je u francuskim medijima sve one koji nisu glasali za njega da su „selefije, teroristi i džihadisti“, što je potaklo novine evropske desnice da obznane svoju podršku njemu kao spasitelju od „tuniskog terorizma koji se polako prikrada“ gradovima evropske civilizacije i vrtovima ljudskih prava.
Ovo je diskurs koji sa sobom nosi veliku zlobu protiv revolucije koja bi mogla uništiti interese trule tuniske buržoazije i ugroziti historijske interese.
Starčeva retorika nije bila samo lapsus, jer je i ranije opisivao narod na jugu zemlje kao „ogrjevno drvo terorizma“, ili kako se on izrazio „makovi terorizma“.
Zvanični politički diskurs ‘duboke države’ jeste funkcionalni horizontalni diskurs koji podržava iste mehanizme i iste temelje, kao i sadržaje koji nisu zasnovani na pružanju alternativa, projekata i strukturnih vizija u onoj mjeri koliko su zasnovani na demonizaciji drugih uz veliko poštivanje međunarodnog okvira smišljenog s ciljem demoniziranja „muslimana sa Istoka“ uz iste instrumente koje određuje globalna medijska imperija.
Opširnije na portalu Al Jazeere:
