Libanac oslobođen nakon 33 godine u sirijskim zatvorima

Suheil Hamawi, libanski državljanin, vratio se u domovinu nakon 33 godine zatočeništva, nakon što su opozicione grupe zbacile sirijski režim i oslobodile zatvorenike iz Sednaye i drugih ozloglašenih zatvora u Damasku, javlja Anadolu.

Režim Bashara al-Assada upravljao je brojnim centrima za mučenje širom Sirije koji su nazivani “centrima smrti”.

Nakon što je pao režim tokom vikenda i opozicija preuzela vlast, oslobođeni su zatvorenici protiv režima koji su držani u Sednayi i drugim pritvorskim centrima.

Među njima je bio i Hamawi, koji je pušten iz Sednaye, neslavno poznate kao “klaonica ljudi” zbog svojih brutalnih praksi mučenja.

Žrtvu Assadovog režima otele su sirijske snage u Libanu 1991. godine kada je uhapšen i nakon čega je boravio u različitim zatvorima u Siriji.

Optužen da se protivio sirijskoj okupaciji Libana od 1976. do 2005. godine, Hamawi je izdržao 33 godine nehumanog zatvora.

– Beznađe-

Obraćajući se novinarima, Hamawi je izrazio zahvalnost što je na slobodi i što se vratio u Liban nakon više od tri decenije zatočeništva.

Ispričao je da je bio među stotinama Libanaca koje su sirijski obavještajci pritvorili 1991. godine zbog protivljenja vojnom prisustvu Sirije u Libanu.

Hamawi je opisao nezamislivu patnju koju je pretrpio u sirijskim zatvorima.

“Osuđen sam na doživotni zatvor u Sednayi. Danas sam ponovo u svom rodnom gradu Chekki, istom mjestu gdje su me sirijske snage uhapsile prije 33 godine”, rekao je.

Prvo je prebačen u pritvorski centar Anjar u dolini Bekaa blizu libansko-sirijske granice, a zatim u pritvorske centre u Damasku i Latakiji prije nego što je poslan u Sednayu.

“Proveo sam 15 godina u samici prije nego što sam smješten u zajedničku ćeliju u Sednayi. Svaki dan je bio mučenje. Od trenutka kada sam bio zatočen, svaki udah bio je agonija. Nisam imao nadu da ću ikada više vidjeti svoju porodicu. Posjete su bile potpuno zabranjene, a nismo imali kontakt s vanjskim svijetom”, rekao je on.

Hamawi je vrijeme provedeno u zatvorima opisao kao stanje stalnog očaja i uskraćenosti, dodajući da je izgubio svaku nadu u slobodu. Čak i dok su čuli glasine o događajima napolju, tempo razvoja nije davao zatvorenicima nadu da očekuju skoro puštanje na slobodu.

“Kada sam čuo pucnjavu, nisam znao ko je došao da me oslobodi. Pješačio sam 15 kilometara prije nego što me je neko odveo u Liban”, rekao je on.

Prema libanskoj Nacionalnoj novinskoj agenciji, Hamawi je prvi libanski državljanin koji se vratio kući nakon što je pušten nakon pada Assadovog režima.

– Libanski zatvorenici u sirijskim zatvorima-

Udruženje libanskih političkih zatvorenika u sirijskim zatvorima procjenjuje da su 622 libanska državljana i dalje nestala u sirijskim pritvorskim centrima. Mnogi su oteti tokom 29-godišnje sirijske okupacije Libana.

Tokom ovog perioda, režim je pritvorio brojne libanske građane, optužujući ih da se protive vojnom prisustvu Sirije ili da sarađuju sa antirežimskim grupama.

Mnogi su prebačeni u sirijske zatvore, a porodice često decenijama nisu bile u kontaktu s voljenima.

Vjeruje se da su neki zatvorenici pušteni nakon nedavnih događaja u Siriji.

– Klaonica ljudi –

Izvještaji međunarodnih organizacija otkrivaju da je zatvor Sednaya, koji se nalazi 30 kilometara sjeverno od Damaska, postao pritvorski centar za antirežimske aktiviste i vojne protivnike nakon pobune 2011. godine. Pod Ministarstvom odbrane Assadovog režima, zatvor je postao ozloglašen zbog sistematskog mučenja i masovnih pogubljenja.

Izvještaji pokazuju da je u periodu od 2011. do 2015. godine, čak 50 zatvorenika vješano svake sedmice ili svake dvije sedmice, a pogubljenja su vršena u tišini i tajnosti. Zatvorenici su izloženi nehumanima uslovima, višekratnoj torturi i namjernom uskraćivanju hrane, vode, lijekova i medicinske njege.

Istraga Amnesty Internationala iz 2017. zaključila je da zločini počinjeni u Sednayi, uključujući mučenje i masovna pogubljenja, predstavljaju zločine protiv čovječnosti. To je dio šire politike sistematskog nasilja Assadovog režima nad civilima.

akos.ba