7. juni 1967. ostati će upamćen po okupaciji Mesdžidul Aksa

U junu mjesecu, tačnije 7. dana toga mjeseca 1967. godine, cionistički okupatori su okupirali istočni dio svetoga grada Qudsa i tako nastavili niz radnji i operacija u cilju potpunog požidovljavanja ovoga grada u svakom smislu. Od toga dana, pa sve do danas, cionisti svim mogućim načinima pokušavaju promjeniti kulturološku, nacionalnu, demografsku, urbanističku i svaku drugu sliku Qudsa.
Poznato je da je Quds i njegove svetosti bio najveći san cionističke države.
Godine 1948. ostvareno je pola toga sna obzirom da je cionistički pokret uspio da okupira zapadni Quds, koji zauzima oko 66% ukupne površine grada. Međutim, stari dio grada, u kome se nalaze islamske i krišćanske svetosti je i dalje ostao u rukam Arapa.
Drugi dio toga sna će se ostvariti tokom junskog rata 1967. godine, tačnije 7. juna, kada biva okupiran i istočni dio Qudsa. Toga dana veliki jevrejski rabini su stali pred zapadni zid Qudsa, tačnije pred Haitu-l-Berak, a iza njih vojni zapovjednici, te su svi skupa obavili molitvu i zvanično objavili da se dugovjekovni san ostvario i da će Quds biti glavni grad njihove države.
I zasta, uslijedili su događaji:
• 25. Juna 1967. izraelska vlada je donijela odluku u kojoj je u zakon uključila istočni dio Qudsa;
• 26. 1967. juna Izrael vrši popis stanovništva koji je obuhvatio i istočni Quds;
• 27. juna 1967. dolazi do ratificiranja odluke o pripajanju Qudsa Izraelu politički i administrativno;
• 28. juna1967. izraelska vlada izdaje nalog pod brojem 1/67 kojima Quds uvodi pod svoje zakone i upravne sisteme;
• 29. juna 1967. uklanjaju se pregrade koje su razdvajale grad na dva dijela. Na isti dan donosi se dekret o raspuštanju Općinskog vijeća zapadnog Qudsa. Na taj način izraelske vlasti su počele de facto da vrše kontrolu nad svim dijelovima Qudsa.
• Da bi konačno 30. jula 1980. godine Knesset donio temeljni zakon o jedinstvenom gradu Qudsu kao glavnom gradu Izraela u kojem je smješteno sjedište šefa države, Vlade, Knesseta, i Vrhovnog suda.
Tako vidimo da je cionistički režim od okupacije istočnog Qudsa krenuo u potpuno požidovljavanje kroz sve gradske institucije, kroz zapošljavanje svoga stanovništva i na sve druge načine. Tada počinje udar na islamsko- arapsku i kršćansku baštinu, kroz uništavanje svetih mjesta, kopanje tunela, paljenje Al Aqsa džamije te njeno potkopavanje, rušenje kuća, raseljavanje stanovništva te osnivanje jevrejskih naselja na području istočnoga Qudsa.
Izraelska vojska je te 1967. godine zauzela cijelu Zapadnu obalu, Pojas Gaze, Sinajski poluotok i Golansku visoravan u ratu poznatom kao Šestodnevni rat.
Vijeće sigurnosti UN-a izdaje rezoluciju broj 233 koji poziva na trenutni prekid vatre. Rezolucija kaže:
Vijeće sigurnosti je uzeo u obzir usmeni izvještaj glavnog sekretara Vijeća o događajima na terenu i Vijeće je zabrinuto zbog izbijanja sukoba na Bliskom istoku te zahtjeva:
• Da sve vlade koje su uključene u sukob odmag učine korake ka prekidu bilo kakvih vojnih djelovanje na tom području;
• Da generalni sekreta Vijeća sigurnosti osnuje komisiju u stalnom zasjedanju, te da budno motri i informira o stanju na terenu.
Vijeće je usvojilo rezoluciju na sjednici broj 1348 jednoglasnom odlukom, te potvrdilo rezolucije:
Rezoluciju broj 234 iz 7. juna 1967., i
Rezoluciju broj 235 iz 11. juna 1967.,
tražeći od svih strana da se vrate na položaje na kojima su bili do 10. juna 1967. godine, te zahtijevajući od Izraela poštivanje ljudskih prava na područjima koja su zahvaćena sukobima.

Akos.bA