Scream For Me Sarajevo: Emotivan i vrijedan dokumentarac o opsadi Sarajeva
Scream For Me Sarajevo, 2016; Režija: Tarik Hodžić; Scenarij: Tarik Hodžić, Jasenko Pašić; Produkcija: Prime Time, Adnan Ćuhara Uloge: Bruce Dickinson, Alex Elena, Chris Dale, Jasenko Pašić, Feđa Štukan, Erol Gagula…
Piše: Mirza SKENDERAGIĆ
Utorak 13. decembar 2016. godine ostat će zauvijek upisan u historiju kina Meeting Point kao dan kada je jednoj filmskoj projekciji prisustvovalo više od 300 ljudi (kapacitet je sale 190 sjedećih mjesta), što nije zabilježeno još od osnivanja ovoga kultnog sarajevskog kina. Za ovaj svojevrsni rekord zaslužan je film Scream For Me Sarajevo, autora Tarika Hodžića i Jasenka Pašića, koji je započeo ispisivanje novih stranica historije bosanskohercegovačke kinematografije. Naime, ovo ostvarenje osvojilo je na ovogodišnjem SFF-u nagradu publike s ocjenom 4,98, što za ovaj festival također predstavlja rekord.
U fokusu ostvarenja Scream For Me Sarajevo čuveni je koncert Brucea Dickinsona i britanske heavy metal grupe Iron Maiden u opkoljenom Sarajevu 14. decembra 1994. godine. Uprkos stalnoj opasnosti od granatiranja te pogibije ili ranjavanja kojim su građani Sarajeva bili izloženi tokom svih godina agresije na Bosnu i Hercegovinu, komplikacijama tokom ulaska u opkoljeni grad, te poteškoćama uzrokovanim nedostatkom električne energije i vode, Dickinson dolazi u Sarajevo i Sarajlijama priređuje koncert koji nikada neće zaboraviti.
Za razliku od mnogih američkih i svjetskih “zvijezda” koje su Sarajevo podržavale iz svojih udobnih kućnih fotelja, Dickinson, stavljajući na kocku vlastiti život, direktno poručuje Sarajlijama: ja sam uz vas. Koristeći mozaičnu narativnu strukturu, u kojoj se isprepliću prošlost i sadašnjost, sačinjenu od sjećanja i iskustava Dickinsona i članova benda, UN-ovog oficira majora Martina, kao glavnog organizatora koncerta, građana Sarajeva, muzičara, umjetnika, ljubitelja heavy metal muzike i grupe Iron Maiden, te svih ostalih učesnika nezaboravnog kulturnog događaja koji se 1994. godine održao u sarajevskom BKC-u, autori Hodžić i Pašić kreiraju nadasve emotivno, potresno, nostalgično i važno dokumentarno ostvarenje.
Bez pretjerane režiserske i scenarističke filozofije, fokus narativa filma Scream For Me Sarajevo zadržan je na dva konkretna događaja – oživljavanje sjećanja na koncert tokom rata i ponovni dolazak Dickinsona i ostalih članova benda u Sarajevo, istovremeno nas upoznajući s jednom od najpopularnijih heavy metal grupa svih vremena. Kombinirajući arhivske snimke i fotografije sa snimljenim dokumentarističkim scenama i intervjuima te spajajući rifove i tekstove grupe Iron Maiden s prizorima paljenja, granatiranja i ubijanja Sarajeva, Scream For Me Sarajevo ne samo da autentično prezentira ratne dane u gradu pod opsadom već oživljava i nepobjedivi sarajevski duh, koji je na razaranje i smrt odgovarao umjetnošću i životom.
Vrisak Brucea Dickinsona tokom sarajevskog koncerta predstavlja, zapravo, vrisak za slobodu jednog grada, jedne zemlje i njihovih građana, koji se, uprkos apsolutnoj dehumanizaciji koja ih je zadesila tokom agresije, nisu predavali i koji su željeli živjeti punim plućima, a ne samo preživljavati.
Zahvaljujući ovakvim koncertima (istovremeno i filmovima), koji predstavljaju simbol života u Sarajevu pod opsadom, jedan težak, tragičan i tužan period ostat će mnogima u lijepom sjećanju, za razliku od, paradoksalno, sadašnjosti u kojoj se neizvjesnost i strah nastavljaju boriti za prevlast.
