Ivan Ejub Kostić: Muslimanska braća su jedini predstavnici porobljenih muslimana naspram Zapada, Izraela i arapskih režima
IVAN EJUB KOSTIĆ, DIREKTOR BALKANSKOG CENTRA ZA BLISKI ISTOK
Piše: Hamza RIDŽAL
Da bismo bili u poziciji da pravilno razumemo organizaciju Muslimanske braće i njihovu ideologiju, pre svega moramo da poznajemo njihov istorijat. Jedino tako možemo da budemo u poziciji da razumemo zbog čega je njihovo učenje nepomirljivo s autokratskim režimima koji unutar svojih država deluju kao unutrašnji kolonizatori. Osim toga, istorija nam ukazuje i na razloge zbog čega najznačajniji globalni akteri, koji imaju pretenzije prema Bliskom istoku, veoma teško mogu da gaje simpatije prema ovom pokretu.
Naime, Muslimanska braća nastala su u prvoj polovini 20. veka na teritoriji Egipta kao pokret koji se oštro suprotstavljao tadašnjoj egipatskoj monarhiji za koju su smatrali da ne predstavlja volju naroda, već da radi u interesu kolonijalnih sila koje su je, zauzvrat, održavale na vlasti. Upravo na ovim osnovama možemo i danas da posmatramo zašto autokratski monarhistički režimi, poput onih koje pronalazimo u Saudijskoj Arabiji i Ujedinjenim Arapskim Emiratima, gaje strah i animozitet spram ideologije Muslimanske braće, koja je u međuvremenu postala jedan od najznačajnijih regionalnih faktora. U isto vreme, činjenica da se pokret od samog svog osnivanja snažno protivio duhovnoj kolonizaciji i bolnom prizoru eksploatacije egipatskih radnika zarad stranog profita, kao i ideji bilo kakvog mešanja spoljašnjih sila u društveno-politički poredak muslimanskih zemalja, objašnjava nam i to zbog čega zapadne sile rado daju podršku beskrupuloznim diktatorskim režimima širom Bliskog istoka pre nego pokretu poput Muslimanske braće, koji uživa podršku naroda.
Kada se na sve navedeno doda i beskompromisan stav Muslimanske braće oko palestinskog pitanja, postaje nam jasno da u današnjoj konstalaciji odnosa snaga Muslimanska braća ostaju sama protiv svih, tj. ostaju jedini predstavnici porobljenih muslimanskih masa naspram zapadnih zemalja, regionalnih autokratskih režima i ekskluzivistički ustrojene države Izraela. U takvim okolnostima, jedino što protivnicima Muslimanske braće ostaje na raspolaganju jeste da ga upotpunosti deligitimiziju, što čine preko apsolutno neodržive tvrdnje da pokret predstavlja terorističku organizaciju, a ne krik muslimanskog “običnog” čoveka koji se grčevito i hrabro bori da povrati svoj dignitet.
