Muderrisova hutba: Onaj ko se osloni na Allaha, On mu je dovoljan

Pitanje tevekkula, tj. oslanjanja na Allaha, dželle še’nuhu, jedno je od najvažnijih pitanja koja zadiru u našu akidu (vjerovanje), pa je zbog toga veoma važno da tevekkul pravilno razumijemo i primijenimo u našim životima. Tevekkul na Allaha, azze ve dželle, je jedna od najvećih imanskih obaveza i jedan od najviših stepena tevhida i isti je vezan za sve ibadete i poslove mu’mina. Tevekkul etimološki znači oslanjanje, prepuštanje, predavanje, iskazivanje svoje nemoći i oslanjanje na drugog. U šerijatskoj terminologiji tevekkul ima značenje pouzdanja u Allaha, subhanehu ve te’ala, oslanjanja na Njega, prepuštanje svih stvari Njemu i traženje pomoći od Njega, uz činjenje propisanih i dozvoljenih djela i ulaganje maksimuma napora u svim hairli poslovima. Riječ tevekkul u jednini i množini, prošlom i sadašnjem vremenu i u imperativu spominje se u Kur’anu na 42 mjesta.

Ali prije nego bilo šta kažem na zadatu temu, saosjećajući sa našom braćom i sestrama, koji su prije nekoliko dana u Albaniji iskušani zemljotresom, koji je imao smrtne posljednice i veliku materijalnu štetu, podsjećam sebe i vas na hadis Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, koji bilježi imam Buharija:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يُقْبَضَ الْعِلْمُ وَتَكْثُرَ الزَّلَازِلُ وَيَتَقَارَبَ الزَّمَانُ وَتَظْهَرَ الْفِتَنُ وَيَكْثُرَ الْهَرْجُ وَهُوَ الْقَتْلُ حَتَّى يَكْثُرَ فِيكُمُ الْمَالُ فَيَفِيضُ (البخاري)

Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Neće nastupiti Sudnji dan, sve dok znanje ne nestane, dok zemljotresi ne učestaju, dok se vrijeme ne okrati, dok se ne rasprostrane smutnje i neredi, dok se ne proširi „el-herdžu“, tj. ubijanje i dok vam se ne poveća imetak, preko vaših potreba.“ (Buharija)

Braćo i sestre, dobro razmislimo o ovom hadisu čije sve pobrojane predznake preživljava ova naša generacija!

Suština tevekkula je u činjenju propisanih djela i oslanjanju na Allaha, dželle še’nuhu, Koji ih je i propisao, uz ubjeđenje da je sve u Njegovim rukama i da će se desiti samo ono što On želi.

Kaže Allah, subhanehu ve te’ala, u 51. ajetu Sure Et-Tevbe:

قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

Reci: „Neće nas zadesiti osim ono što nam je Allah odredio, On je Gospodar naš.“ I neka se mu’mini samo na Allaha oslone!

Citirani ajet braćo i sestre nas podučava vjerovanju u kader i oslanjanje na Allaha, subhanehu ve te’ala, Kojem pripadaju sve tajne. I uistinu su vjernici ubijeđeni da se sve dešava Allahovom, dželle še’nuhu, voljom i određenjem i oni se istinski oslanjaju na svoga Stvoritelja, nadajući se Njegovoj milosti i oprostu.

A u drugom dijelu 3. ajeta Sure Et-Talak, stoji:

…وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا

…Onaj ko se osloni na Allaha, On mu je dovoljan! Allah će, zaista ispuniti ono što je odlučio; Allah je svemu već rok odredio.

I uistinu je Allah, azze ve dželle, mu’minima dovoljan i jedini istinski oslonac, pa se oslonimo na Njega i u isto vrijeme uložimo maksimum truda, pa ćemo inša-Allah postići dobro obadva svijeta!

Ibrahim, alejhis-selam, i Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, kao i ostali poslanici su najbolji primjer istinskog tevekkula, kada su onda kada su bacani u vatru, kada su napadani od neprijateljskih skupina, kada su nazivani lašcima i kada su progonjeni i u drugim prilikama govorili: حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيِلُ Dovoljan je nama Allah i divan je On Zaštitnik.

Imam Ibn Tejmije kaže: “Uistinu je oslonac na Allaha jedna od najvećih obaveza, upravo kao što je obavezna i iskrenost prema Allahu.”

Braćo i sestre, istinski i potpuni oslonac na Allaha, dželle še’nuhu, ne mogu ostvariti osim pravi mu’mini, kako stoji u hadisu koji bilježi imam Ahmed:

عَنْ ‏عِمْرَانَ بْنَ حُصَيْنٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ‏أَنَّ رَسُولَ اللهِ‏ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏‏قَالَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مِنْ أُمَّتِي سَبْعُونَ أَلْفًا بِغَيْرِ حِسَابٍ لَا ‏يَكْتَوُونَ ‏وَلَا يَسْتَرْقُونَ وَلَا يَتَطَيَّرُونَ ‏وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ فَقَامَ ‏عُكَّاشَةُ ‏‏فَقَالَ يَا رَسُولَ اللهِ ادْعُ اللهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى أَنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ فَقَالَ أَنْتَ مِنْهُمْ فَقَامَ رَجُلٌ آخَرٌ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللهِ ادْعُ اللهَ أَنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ قَالَ قَدْ سَبَقَكَ بِهَا ‏ُعُكَّاشَةُ (أحمد)

Prenosi Imran ibn Husajn, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Ući će u Džennet od moga Ummeta sedamdeset hiljada bez polaganja računa, a to su oni koji ne liječe kej’om (žigosanjem), koji ne traže da im drugi uče rukju (već to sami sebi čine), koji se ne bave gatanjem i koji se istinski oslanjaju na svoga Gospodara.“ Pa je ustao Ukkaša i rekao: “Allahov Poslaniče, zamoli Allaha da me učini od njih!” Reče: “Ti si od njih!” Pa je ustao drugi čovjek i rekao: “Allahov Poslaniče, zamoli Allaha da me učini od njih!” Reče: “Pretekao te Ukkaša!“ (Ahmed)

Braćo i sestre, trudimo se da budemo od pomenutih sedamdeset hiljada mu’mina, koji će u Džennet ući bez polaganja računa, a da bi to postigli čuvajmo se tri pomenute stvari i čvrsto se oslonimo na Allaha, dželle še’nuhu!

Sunnet je Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da kada izlazimo iz naših kuća da proučimo dovu i ko to učini postiže Allahovu, subhanehu ve te’ala, zaštitu, kao što stoji u hadisu koji bilježi imam Ebu Davud:

عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ‏أَنَّ رَسُولَ اللهِ‏ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏‏قَالَ مَنْ قَالَ إِذَا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ بِسْمِ اللهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللهِ وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ يُقَالُ لَهُ هُدِيتَ وَوُقِيتَ وَكُفِيتَ فَيَقُولُ الشَّيْطَانُ لِشَيْطَانٍ آخَرٍ كَيْفَ لَكَ بِرَجُلٍ قَدْ هُدِيَ وكُفِيَ وَوُقِيَ (أبو داود)

Prenosi Enes, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Ko kaže kada izađe iz kuće: „U ime Allaha, oslanjam se na Allaha i nema moći niti snage mimo Allahove!“ bude mu rečeno: „Upućen si, spašen i zaštićen!“ A šejtan kaže drugom šejtanu: „Šta ćeš sa čovjekom koji je upućen, spašen i zaštićen?“ (Ebu Davud)

Zaštita pomenuta u hadisu je zaštita Allaha, dželle še’nuhu, i to besplatna i trajna. Nije to zaštita zaštitarske agencije, policije ili vojske, koje ispostavljaju mjesečne račune ili koriste budžetska sredstva za svoje plaće i nije to zaštita onih koji su uz nas samo dok od nas imaju dunjalučku koristi!

Vjernici čine što je potrebno sa njihovu stranu i čvrsto se oslanjaju na Allaha, azze ve dželle, kao što stoji u hadisu koji bilježi imam Tirmizija:

عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ‏أَنَّ رَجُلاً قَالَ يَا رَسُولَ اللهِ أَعْقِلُهَا وَأَتَوَكَّلُ أَوْ أَطْلِقُهَا وَأَتَوَكَّلُ قَالَ إِعْقِلْهَا وَتَوَكَّلْ (الترمذي)

Prenosi Enes, radijallahu anhu, da je neki čovjek rekao: „Allahov Poslaniče, hoću li svezati devu i osloniti se na Allaha ili ću je pustiti i osloniti se na Allaha?“ Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: „Sveži je i osloni se na Allaha!“ (Tirmizija)

Braćo i sestre, nakon iskrenog vjerovanja i ulaganja maksimuma napora i želje da u ime Allaha, subhanehu ve te’ala, budemo najboji imami, hatibi, karije, učitelji, učenici, studenti, doktori, borci, komandanti, policajci, specijalci, sudije, advokati, radnici, rukovodioci, političari, čobani, roditelji i komšije, istinski se oslonimo na Allaha, dželle še’nuhu, i tako ćemo postići dobro obadva svijeta!

Allahu, učvrsti nas na putu islama! Pomozi našoj ugroženoj braći i sestrama ma gdje bili! Sačuvaj nas od zla Tvojih i naših neprijatelja! Spletke neprijatelja Ummeta i naše Domovine vrati na njih i zabavi ih njima samima! Smiluj se našim umrlim roditeljima i precima koji su na nas prenijeli svjetlo Dina! Uputi našu djecu i potomke i učini ih prvacima Ummeta i boljim čuvarima Dina i Domovine od nas i učini ih radostima naših očiju i srca na ovom i budućem svijetu! Budi nam Milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u Džennetu društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih!

Nezim Halilović Muderris

Akos.ba