Fenomenologija povjesti u simbolici autoriteta
Historijska distanca nam jasno podvlači zaključke, dajući nam osvjetljenu jasnu činjenicu.
Piše: Bećirović Mujo— Predsjednik Vijeća studenata FIS-a
Nikada kroz historiju, niti jedna muslimanska imperija na kugli zemaljskoj, nije težila političkoj asimiliaciji domcila u jednoj državi. Već je kroz svoje heterogeno društvo, satkala multikulturalnost kao osnovnu postulat suživota, dajući pri tome puna građanska prava cjelokupnom stanovništvu. Tome dana svjedoče: Španci, Portugalci, Francuzi, Njemci, Mađari, Srbi, Bošnjaci, Hrvati, Crnogorci, Bugari, Grci, Indici itd…
Dok sa druge strane, kršćanske zapadne imperije nikada nisu ostavljale domicile ne vršeći homonizaciju društva kroz političku asimilaciju, propraćenu najbrutalnijim historijskim metodama što je rezultiralo istrebljenjem najvećih civlizacija vremena kakva je Andaluzija, koja je samo u jednom kulturnom i naučnom smislu u malom djelu ostala poput spomenika, koji svjedoči ovdašnje prisustvo.
To se posledično nadovezuje i na jaz koji tretira autoritetsko-političku ostvarenost subjekata kroz Evropsku historiju koja podvlači sledeće činjenice:
FENOMEN EVROPE: IZMEĐU HEROJA I TIRANA
Kroz gotovo cijelu evropsku historiju imamo ličnosti koje su se istakle uticajem zasnovanim na koleraciji između: nacionalnih heroja i tirana.
Drugim riječima, doktirna evropske vjersko-kulturne ideje manifestvuje se kroz princip:
-Onaj koji želi biti prihvaćen kod svog naroda mora nanjeti veliku štetu neprijatelju.
Što znači da bez neprijatelja, nema afirmacije i herojskog ostvarenja.
Naprotiv, historiji moramo tražiti ličnosti koji su pozivali, zalagali se i branili mir, a to su ličnosti koje za vjernike u monoteističkoj percepciji imaju zajedničke poruke i karateristike: Muhammed s.a.w.s., Isa a.s. (Isus), Musa a.s. (Mojsije), Ibrahim a.s. (Abraham), njihovi pozivi, misije su temelj zdravog ispisivanja povjesti: Osvajati srca ljudi, a ne ropstvo nad ljudima.
Tu se ogleda potreba za teološkim doprinosom u reformisanju desturktivne pojave nasilne proizvodnje opasnosti u nastojanju da se dođe do uspjeha kroz eliminaciju.
Islam kroz poziv okupljanja oko zajedničke riječi postavlja standard, čij potencijal u svom suštinskom biću nije dovoljno predstavljen i prihvaćen.
akos.ba