50 činjenica o judaizaciji Kudsa – I dio

Izraelski okupator je u Palestini općenito, a Kudsu naročito, priredio razne vrste kolonizacije i aparthejda koje savremeno čovječanstvo  do sada nije susrelo. Uz to, Izrael je dao veoma loš primjer svijetu kršenjem međunarodnih zakona i odluka, te njihovim manipuliranju na uštrb zemlje i ljudi u Kudsu.

Izrael je od okupiranja zapadnog dijela Kudsa 1948. godine radio na judaizaciji okupiranog grada i njegovog stanovništva. Tokom ovog perioda grad Kuds bio je izložen masovnim napadima judaizacije na religijskom, kulturološkom i demografskom planu, kao i pokušaju promjene identiteta mjesta kroz lažne historijske navode kojima su se pokušali uključiti u historiju grada. Okupatorska politika judaizacije je uzela za metu kako islamske tako i kršćanske svetinje podjednako, a naročito Mesdžidul Aqsa i aktivno je radila na tome da mnogobrojnim načinima oteže život Palestincima kroz ekonomsku blokadu, te sprečavanju djelovanja i stanovanja u gradu.

S druge strane, okupacione sile prave plan koji provede kroz aktivnosti i politiku na terenu. Taj plan se sprovodi preko raznih udruženja koja služe okupatoru, kroz svakodnevne upade u Mesdžidul Aqsa, kopanje tunela ispod i oko njega, kroz izgradnju jevrejskih građevina oko njega, a to je prouzrokovalo rušenje palestinskih domova i oduzimanje čitavih naselja. Takva situacija je dovela do prisiljavanja Palestinaca, bilo da se radi o pojedincu ili ustanovama ili institucijma, na suočavanje sa okupatorskim institucijama u dokazivanju vlasništva, a prije svega u suočavanju sa voljom i htijenjem okupatorske politike i filozofije koja u suštini i upravlja svim kampanjama judaizacije grada.

S ciljem naglašavanja opasnosti ovakve izraelske politike u vrijeme kada je Sveti hram i prva kibla muslimana pod velikim napadima i kada je muslimanima zabranjeno obavljanje Džume namaza i kada izraelska vojska ubija vjernike u dvorištu mesdžida, čitaocu nudimo najznačajnije činjenice judaizacije u okupiranom gradu i pokušavamo objasniti koji okupatorski ciljevi stoje iza toga, jer su to opasnosti koje prijete ljudskim pravima Palestinaca i historiji Palestine uopće:

1. Ciljevi okupatora se mogu sažeti na nametanje kontrole nad što većoj površini Kudsa i Palestine općenito i njihovoj judaizaciji, te protjerivanje što većeg broja palestinske populacije i naseljavanje što većeg broja doseljenika na njihova mjesta.
2. Izraelska strategija judaizacije Kudsa se zasniva na tri postulata: “protjerivanje domicilnog stanovništva, dodjeljivanje njihovih domova doseljenicima i promjena identiteta mjesta.”
3. Okupator radi na ostvarenju brojnih ciljeva u sprovođenju judaizacije, a najbitniji su:

• obezbjediti sigurnosni pojas oko Kudsa,
• stacioniranje važnih vojnih objekata u osjetljivim područjima i na uzvisinama Kudsa,
• obezbjeđivanje puteva među izraelskim doseljenicima i stvaranje komunikacije u mjestima koje naseljavaju,
• opstruiranje razvijanja urbanog i prirodnog priraštaja domaćeg stanovništva, i ometanje njihovog širenja na okolna mjesta,
• pretvaranje Kudsa u grad koji ne odgovara domaćem stanovništvu, a koji je privlačan doseljenicima,
• povećanje postotka jevreja u Kudsu,
• ojačavanje Kudsa, kao glavnog grada okupatorske države i njegovo promoviranje,
• uništavanje geografskih komunikacija među naseljima u kojima žive Palestinci,
• izolacija Kudsa od ostalih palestinskih gradova,
• udar na sve elemente postojanosti stavnovništva u Kudsu.

4. Okupatori se pokušavaju nametnuti u službu nadzora nad Mesdžidul Aqsa, a svoju konstantnu prisutnost potvrđuju svakodnevnim upadima u Mesdžid, i uz to Jevrejima osiguravaju određeno vrijeme za boravak u njemu.
5. Nakon svih planova okupatora u Al-Aqsi, zadnja karika u izolaciji je sprječavanje odbrane Mesdžida, kroz izdavanje zabrane djelovanja organizovanog okupljanja pod nazivom “Murabitin i Murabitat” (8.9.2015. god., radi se o skupini koja danonoćno čuva Mesdžidul Aqsa). Uz to, zabranjeno je i okupljanje s ciljem sticanja znanja u haremu mesdžida, kao i u dvorištu, a 17.11.2015. god je izdata i zabrana djelovanja 17 organizacija koje su dijelom islamskog pokreta Sjeverno krilo okupirane zemlje 1948 god.
6. Zanemarivanjem ovih segmenata, i realizacija ovih odluka, dozvolila je okupatoru da napadi i upadi postanu uobičajeni dva puta dnevno, ujutro i poslije podne. Broj upada u mesdžid se tako popeo za 28% u 2016., u odnosu na 2015. godinu.
7. Naredni korak, nakon vremenskog ograničavanja pristupu Mesdžidu jeste, jeste prostorna podjela, tako što planira ograničiti poseban prostor unutar Mesdžidul Aqsa, kako bi se na njemu podigao jevrejski hram za obavljanje telmudske (vjerske) molitve, slično onome što su već uradili u Mesdžidul Ibrahimi u Al-Khalilu.
8. Organiziranje i podizanje hrama unutar Mesdžidul Aqsa, jedan je od njihovih najvažnijih planova i otvoreno poziva na upade u Mesdžid, na čemu se okupljaju mnogobrojne organizacije sa istim ciljem, poput udruženja “Žene za hram”, “Studenti za hram”…
9. Tokom jevrejskih praznika znatno se povećava broj upada, i svjedočimo masovnim upadima i napadima na vjernike, čuvare Al-Aqse i uposlenike, a naročito tokom Pesaha i obilježavanja dana “sjećanja na rušenje hrama”.
10. Četiri su osnovne skupine koje učestvuju u napadima na mesdžid: Jevreji doseljenici, vojnici i njihove sigurnosne službe, studenti Jevreji i strani “turisti”.
11. Okupacija olakšava ulazak “turista” Jevreja i drugih, a potom u Mesdžid upadaju i sami vojnici zajedno sa vjeriskim i drugim službenicima. Tako je godine 2016. broj “turista” dostigao cifru od 217620 posjetilaca.
12. Broj doseljenika koji su upadali u Al-Aqsu, od 2009. do 2016. iznosi oko 69153 napadača.
13. Sami upadi su uvijek popraćeni napadima na klanjače, čuvare i zaštitnike Al-Aqse, tako što se isti silom udaljavaju iz Qudsa ili samo iz Al-Aqse, zabranjuje im se obavljanje namaza, dobijaju novčane kazne, a veoma često i zatvorske. Sve to je neizostavno popraćeno fizičkim i duševnim povredama.
14. Tokom prethodnih godina okupatori bi prestajali sa napadima tokom posljednje trećine ramazana, ali je i to poništeno s ciljem nametanja nove prakse u Al-Aqsi.
15. Okupatori zabranjuju Palestincima obilazak Mesdžidul Aqsa u periodu od 3 dana do 6 mjeseci, sa mogućnošću produžavanja ovog perioda na osnovu odluka okupatorske vlasti.
16. Okupacija otežava rad islamskog vakufa u Qudsu, koji imaju za cilj obnovu, renoviraju i održavanje Mesdžidul Aqsa, tako da mesdžid vremenom postaje trošan i ruševan.
17. Okupator pokušava ozakoniti skrnavljenje mesdžida kroz zakonske odluke u Knessetu, koji se donose sa ciljem promjene postojećeg historijskog statusa Mesdžida koji je pod nadzorom Islamskog vakufa u Kudsu.
18. Pored odluka Knesseta, treba pomenuti izraelsko sudstvo koje je, između ostalog, 2016. godine omogućilo jevrejskim doseljenicima obavljanje molitve na samom ulazu u Sveti Harem.
19. Također, preko zakona u Knesetu, okupator radi i na zabrani ezana putem razglasa, u svim mesdžidima Kudsa i na palestinskoj teritoriji koja je okupirana od 1948, i u tome je već uspio u određenoj mjeri, jer je izdata zabrana u periodu od 23:00 do 07:00.
20. Okupator radi na osnivanju jevrejskog grada ispod Svetog Harema i ispod čitavog njegovog kompleksa. Ovaj projekat je pod nazivom “Rehabilitacija Svetog Basina” i spada pod izgradnju navodnog “Grada kralja Davida”.

Nastavit će se…

Za Akos.ba priredio Adnan Ljevo