Sjećanje na dan kada je ispraćen Alija Izetbegović: 22. oktobar 2003.
Prije tačno 20 godina, 22. oktobra 2003. godine, na Šehidskom mezarju Kovači u Sarajevu ukopan je Alija Izetbegović, prvi predsjednik Predsjedništva Bosne i Hercegovine, ratni lider, mislilac i počasni predsjednik Stranke demokratske akcije. Bio je to dan kada se Bosna i Hercegovina oprostila od čovjeka čije je ime postalo simbol otpora, nezavisnosti i dostojanstva u najtežim vremenima.
Izetbegovićeva dženaza, održana uz najviše državne i vojne počasti, bila je jedan od najsnažnijih trenutaka zajedničkog pamćenja savremene BiH. Njegova smrt dočekana je s tugom, ali i velikim poštovanjem, kako u zemlji, tako i u inostranstvu.
Početak ispraćaja: od Bakije do Predsjedništva
Tijelo rahmetli predsjednika iz porodične kuće je, prema njegovoj želji, rano ujutro 22. oktobra preneseno u zgradu Predsjedništva BiH, gdje je do 13:30 sati bilo izloženo u svečanom salonu. Prvu i posljednju počasnu stražu držali su tadašnji član Predsjedništva BiH Sulejman Tihić, predsjedavajući Vijeća ministara Adnan Terzić, komandant Vojske FBiH general Atif Dudaković i reisu-l-ulema dr. Mustafa ef. Cerić.
U 13:30 časova, tabut s njegovim tijelom položen je na lafet i, uz vojni orkestar, povorku ordenja i počasne jedinice, ispraćen prema Trgu Bosne i Hercegovine.
Dženaza pred desetinama hiljada ljudi
Dženaza-namaz klanjana je na Trgu BiH, ispred zgrade državnih institucija, pred više od 100.000 ljudi iz svih dijelova BiH i dijaspore. Molitvu je predvodio reisu-l-ulema Mustafa ef. Cerić, a okupljenima su se obratili i visoki međunarodni i domaći zvaničnici.
Visoki predstavnik u BiH Paddy Ashdown poručio je tada:
“Danas se čini prikladnim da i nebo plače nad Bosnom i Hercegovinom.”
Dodao je da je Izetbegović bio čovjek koji je više od svih drugih doprineo opstanku moderne BiH.
Sulejman Tihić, u svom govoru, podsjetio je na životni put i političku ostavštinu Izetbegovića, dok je reisu-l-ulema Cerić rekao:
“Lik Alije Izetbegovića je u karakteru njegove duše, koja je znala i vjerovala da se jednom umire, ali dva puta živi – u Božijoj istini i čovjekovoj sudbini.”
Posljednji čin: ukop na Kovačima
Izetbegović je, po vlastitoj želji, ukopan na Šehidskom mezarju Kovači, među borcima koji su dali živote za BiH. Spuštanje tabuta u mezar ispraćeno je počasnim plotunima Vojske FBiH i topovskom paljbom, čime je simbolično označen kraj jednog značajnog života.
Njegova dženaza i ispraćaj predstavljaju jedan od najmasovnijih skupova u novijoj historiji Sarajeva, a istovremeno i moment dubokog kolektivnog bola, ali i ponosa.
Alija Izetbegović ostao je zapamćen kao državnik, borac za slobodu i dostojanstvo, ali i kao simbol otpora agresiji i borbe za jedinstvenu, nezavisnu i suverenu Bosnu i Hercegovinu.
Akos.ba
