32. godišnjica od stradanja civila u ‘živim lomačama’ u Višegradu
"Živa lomača", jedno je od najvećih zločina nad Bošnjacima u Višegradu, tokom ljeta 1992. godine.
Te godine, 14. juna, specijalna vojna formacija pod komandom Milana Lukića zarobila je više od 70 osoba, među njima i žene i djecu, koji su živi spaljeni u kući Adema Omeragića u Pionirskoj ulici u Višegradu. Najmlađa žrtva je bila beba od dva dana.
Oko dvije nedjelje kasnije, 27. juna 1992. godine, u naselju Bikavac, u kući Mehe Aljića spaljeno je 72 bošnjačkih civila, a najmlađa žrtva bilo je jednogodišnje dijete.
O strahotama na Bikavcu je pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) svjedočila Zehra Turjačanin. Spaljivanja civila vršena su na još desetak drugih lokacija.
Prema podacima Haškog tribunala, samo u maju i junu 1992. godine, ubijeno je više od 60 posto Bošnjaka sa područja opštine Višegrad.
Tokom rata od 1992. do 1995. godine ubijeno je oko 3.000 višegradskih Bošnjaka, a u haškim presudama istaknuto je i da je Višegrad bio podvrgnut “jednoj od najnemilosrdnijih kampanja etničkog čišćenja “.
Za zločine počinjene u Višegradu do sada je osuđeno 18 osoba, od kojih troje pred Haškim tribunalom.
I ove godine u spomen žrtvama biće spuštene ruže niz rijeku Drinu s mosta Mehmed-paše Sokolovića.
akos.ba
